Są takie miejsca na Ziemi, z których nie chcesz wyjeżdżać pod żadnym pozorem. Należy do nich Paryż. Naprawdę, byłam gotowa zrobić wszystko, byle tam zamieszkać. Nawet... Zatrudnić się w jakimś obskurnym barze.
Jaki jest Paryż? Przede wszystkim piękny. Nie tylko dzięki zabytkom, budowlom, ulicom. Także dzięki ludziom. Każdy z nich ma swój niepowtarzany styl. I do tego każdy jest miły! To naprawdę niewiarygodne i cudowne zarazem. Wiecie co to jest magia stylu paryżanina? My jej doświadczyłyśmy. Czemu tak to nazywam? Cóż... Wiadomo, przyjeżdżamy z Polski. Każdy z nas ubrany tak samo - jeansy, koszulka, trampki, sweterek / bluza. Wiecie co się stało po jednym dniu pobytu tam? Większość (bo nie wszyscy) zaczęli chodzić ubrani inaczej. Oryginalnie. Po swojemu, według własnych zasad.
Ale od początku...
Wyjechaliśmy 16.05 o godzinie 13. Autobus był normalny. Siedzenia średnio wygodne, na szczęście blisko wyjścia. Bogu dziękuje, za ludzi, którzy tam byli, bo ciężko się jedzie przez ponad 20 godzin, uwierzcie.
Pierwszego dnia zobaczyliśmy miasto. Dosłownie. Ulice, domy, bloki. Bazarki. Sklepy... Metro! Jest bez porównania z naszym, polskim. I... Wieża Eiffela. Gdy spojrzałam na nią po raz pierwszy, pomyślałam tylko: WOW. Cudowna, ale jak wysoka budowla. Nie powiem, najpierw się bałam. Ale po wejściu na pierwsze piętro przestałam. Może dlatego, że widoki były tak piękne... Oczywiście, z znajomymi odłączyłam się od grupy, i wbiegaliśmy na drugie piętro. Kolejna niezapomniana rzecz...
Jednak dopiero na trzecim piętrze tak naprawdę widać cały Paryż. Z góry zdaje się, jakby wszystkie budynki były białe. Nie skłamię, jeśli powiem, że to był najpiękniejszy widok w moim życiu.
Nie muszę chyba mówić, że czułam się pod nią bardzo, bardzo mała...
Moje ukochane zdjęcie <3
To tyle na dziś. Następnym razem dodam zdjęcie min. z Luwru. ;)
Do zobaczenia ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz